Benim bayramlarım babamın sağ olduğu yıllarda kaldı. İnsan babası ölünce büyür derler ya çok doğrudur. Ben babam öldüğünde büyüdüm ama o bayramlar da gitti. Babamın olduğu bayramlar kışa denk geldi. 'Kış bayramları'nı yaşadım ama ömrümün 'yaz'ıydı o zamanlar. Çocukluktan gençliğe geçtiğim yılllardı. Bayram sabahları baş ucumdaki yeni giyeceklerimi hatırlamıyorum ama babamla gittiğim bayram namazları hiç aklımdan çıkmıyor. Caminin dışında kalacağımız için bir gece önceden hazırlanan seccadeleri, genellikle yağmurlu ve de karlı havalar olduğu için, seccadelerin altlarına serilecek naylon örtüleri ve evden çıkmadan annemin pişirdiği sütlü Türk kahvesini unutmadım. Babam ile karşılıklı sütlü kahve içmek büyüdüğümün göstergesi idi. Koltuğumuzun altına sıkıştırdığımız seccadelerimizi alıp camiye giderdik. Kendi seccademi taşımak da adam olmanın göstergesi idi. Babamın seçtiği yere önce naylonları sonra seccadeleri serer, ayakkabılarımızı çıkarıp seccadenin baş ucuna koyar b