Kısa Kısa İstanbul Kırmızısı(Ferzan Özpetek)

Yönetmen her şey güzel olsun istemiş. O estetik titizlik filmin her sahnesinde görünüyor. Oyuncular Ferzan Özpetek filminde oynamanın heyecanını duymuşlar. Aşırı bir özenli oyunculuk  var. Oyunculuğun doğallığı gitmiş. Sahicilik kaybolmuş. Zerrin Tekindor bu genellemenin dışında. Aylin'in Orhan ile sahneleri bence filmin en samimi ve sahici sahneleri.



Ferzan Özpetek bir İstanbul güzellemesi yapmış. Bu film Avrupalı seyircileri İstanbul'a cezbeder. Gelip vapurda simit, Apik'de işkembe yemek, kulelerin en yüksek katlarında gece âlemlerine dalmak isteyebilirler. Boğazdaki yalılar nasıl da güzel görünüyor. Galata Kulesi yok mu derken o da var. Ne güzel şehir bu  İstanbul! O lala.. Ferzan Özpetek mekanları seçerken bu zenginliği göstermek istemiş. Başka bir zenginliği daha göstermiş. Türbanlı kızlar, çarşaflı kadınlar, dindar dedeler fon yapıyor filmin sahnelerinde. Ölü yıkama sahnesi bir geleneğin de kullanılması, filmin bonusu gibi. Sabah ezanı ruhları coşturuyor, arındırıyor. Cumartesi anneleri meydanlarda, Doğu'dan kaçan Kürt aileler ve onlara yardım eden yalı sakinleri. Muhteşem bir hayâl dünyası. Peri masalı sanki. Ama sahici değil. Ferzan Özpetek'in olmazsa olmazı yemek masasında şarap eşliğinde  ülke meselelerine bakış gibi.Film bana Türk aydının yıllar süren yanlışlığını hatırlattı. Sera Yılmaz'ın kelimeleri "It's not their fault" yâni. Türk doğmak kolay da bu topraklara ait olmak zor.

İstanbul Kırmızısı İstanbul'un ateşli ruhunu anlatmak istemiş(olabilir). Ama ortaya çıkan kan kırmızısı... O kan da kırmızı mürekkepten. Sahici değil yâni.


Melih Anık

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Atatürk ve Muhsin Ertuğrul ve de '.....çü'ler

Resim
Atatürk'ün bir oyun seyretmek üzere geleceğini(1927'den sonra bir tarih) haber alan Muhsin Ertuğrul'un Atatürk'ün gecikmesini(dört dakika) dikkate almayarak   oyunu tam saatinde başlattığı, Atatürk'ün 'Ya öyle mi Muhsin Ertuğrul ile   görüşürüz ' dediği, salon dışında birinci perdenin bitmesini   beklediği, ikinci perdeyi seyrettiği, oyun sonunda da Muhsin Ertuğrul'u bu davranışından dolayı tebrik ettiği Neyyire Neyir'den dinlenmiş bir anı olarak anlatılır. Verilmek istenen mesaj çok açıktır. Atatürk bile olsan perde seni beklemez. Tiyatro zamanında başlar ve ciddi bir iştir. Atatürk, kurduğu Cumhuriyet'in emekleme dönemlerinde önemli kurumlardan biri olarak sanatı desteklediğini büyük bir tevazu ile göstermektedir. Zira onun için önemli olan Türkiye Cumhuriyeti'nin geleceğidir. Ama gözden kaçan bir hususu da not edelim. O gece Muhsin Ertuğrul ikinci perdeyi oynayacaklarını sanan oyunculara 'baştan alıyoruz' demiştir.
Devamı

Haldun Taner’in "Keşanlı Ali"si

Haldun Taner 1977 yılında yazdığı “İmaj Üzerine “başlıklı yazıda şunları söyler: “Keşanlı Ali’ye Sineklidağ halkı destansal bir kişilik giydirmişti. O da işine gelen bu destansı kişiliğe takılıp başa geçiyor, tabansız bir adam olmasına karşın destanı yalan komamak için Manyak Cafer’in meydan okuyuşuna karşı silahsız çıkıp destanı gerçekleştiriyordu. Lütfen Dokunmayın’da tarihin resmi görüşüne göre Prut’ta yurduna ihanet ettiği damgası yiyen Baltacı Mehmet Paşa’nın eylemi üç ayrı ve birbirine çelişkili yorum seçeneği içinde inceleniyor ve bu tartışma şu cümle ile noktalanıyordu: -Baltacı şimdi mezarından çıkıp gelse de bizim ona yakıştırdığımız kişilikleri dinleseydi kahkahalarla gülerdi. Çünkü o tam olarak bunların hiç biri değildi. Ama işin tuhafı kendinin sandığı Baltacı da değildi. Gerçek Baltacı’yı hiç birimiz bilemeyeceğiz.” (“Çok Güzelsin Gitme Dur” sayfa 43 “İmaj Üzerine” isimli yazı (1977)Bilgi Yayınları) Keşanlı Ali, Haldun Taner’e göre “tabansız, korkak” biridir. “İşine geld
Devamı

Tiyatroda Eleştiri - Yazılarımdan Derleme

Son günlerde tiyatroda eleştiri ve eleştirmenlik üzerine tartışma yapılıyor. Tartışma, bir eleştiri yazısına bir yönetmenin yorum yazması ile başladı.(Bu kaçıncı?) Ben de yazdığım yazılar nedeniyle yönetmen,tiyatrocu sitemine(?) çok kez maruz kaldım. Bu nedenle tecrübem var! O zamanlar editörler yazı falan da yazmadı, soruna el atmadılar. Nedense bugün çok "cevval" herkes.. Tartışmanın kısıtlı bir çevre içinde kaldığını ve bir süre sonra unutulacağını düşünüyorum. Kurumsal olarak TEB ve deneyimli eleştirmenler dışarıdan seyredecekler gibi geliyor bana. Konuya sahip çıkması gereken TEB, ulusal/uluslar arası eleştiri alanında ne yapıyor acaba? Ben üyelerini ödül jürilerinde, törenlerde görüyorum.  Zira şimdi ödül vermek ses getiren bir iş.(sınırlı da olsa) Türkiye’de tiyatro eleştirisi dalında ödül var mı? Panel, konferans düzenleniyor mu?  Ben bir süredir bu konu üzerindeki düşüncelerimi paylaşmak için yazılar yazıyorum. Esasında tiyatro üstüne  yazmaya başlamamın e
Devamı